Popkoorzangeres Ria Nijenbanning – Hegen uit Dalen zingt met passie in het Vlinderprinseskoor
Invasie van de Vrouwen, Goldkoorts en Over en weer, het zijn niet de liedjes die Vlinderprinses-koorlid Ria Nijenbanning – Hegen gewoonlijk zingt als sopraan in het Popkoor Sounds4You uit Oosterhesselen. Daar staan vooral Engelstalige liedjes op het repertoire.
Toch staat er in beide koren met Jan Kruimink wel dezelfde dirigent aan het roer. “Dat zorgt sowieso voor vertrouwen en een goede sfeer, daar is Jan een meester in. Hij weet koorleden te motiveren om veel meer uit zichzelf te halen. Dat heeft mij ook geholpen, want koorzang is niet zomaar even iets wat je doet.”
De 62-jarige Dalenaar is het afgelopen halfjaar – net als velen – in positieve zin geraakt door de impact van het Vlinderprinses-spektakel. “De combinatie van muziek, zang, dans en alles eromheen is nauwelijks te beschrijven. Dat moet je gewoon beleefd hebben om het te kunnen vertellen.”
Roots in Wezup
De roots van Ria, werkzaam als docent Economie bij Wolfsbos in Hoogeveen, liggen in Wezup. Grootgebracht in het vermaarde café-restaurant Hegen. Geen telg uit een muzikale familie, maar via de studie aan de Pedagogische Academie in Emmen werd Ria gegrepen voor muziek en ook toen was Jan Kruimink (docent muziek) – en Harm Dijkstra (klasgenoot) – al in beeld. Geen blokfluit, maar een gitaar, kreeg ze als welgemeend advies en zo is het muzikale balletje bij haar steeds meer gaan rollen.
Sinds 2011 sopraan in Sounds4You
In 2011 werd Ria lid van Sounds4You. “Zingen is voor mij dé manier om mijn hoofd leeg te maken en alle dagelijkse beslommeringen even te vergeten. Zo voelt het ook bij het Vlinderprinseskoor. Ik reisde met drie Dalenaren naar de repetities. Dat is al een feest op zich. Het project levert energie op en je ontmoet nieuwe mensen met dezelfde drive. Samen werk je maandenlang intensief aan dit project en als het dan slaagt, dan is de voldoening echt geweldig!”
De jurk van mijn moeder als dierbare herinnering
De kleding waarin ze in De Vlinderprinses te zien is, is een bijzonder verhaal. “De jurk is van mijn moeder geweest. Een dierbare herinnering met dank aan mijn zus Tineke. Ze heeft het kledingstuk altijd bewaard en deze draagt ze zelf nog regelmatig bij optredens van het smartlappenkoor Heerlijk Leed uit Emmen.”
Ria vervolgt: “De jurk is deze week dus te zien op een heel andere locatie, maar past bij de entourage van De Vlinderprinses. Het zijn al deze details, die het voor mij persoonlijk ook zo overweldigend maken. Hoe mooi hadden mijn ouders dit verhaal over De Vlinderprinses gevonden. Ze waren in 1952 getuige van de memorabele ontdekking van het grafveld in Zweeloo. Aan de stamtafel van ons café kwam het wel eens ter sprake. De tijd vliegt voorbij, maar de herinneringen met het Zweler kerkje in het vizier, zullen altijd blijven bestaan. Hier kom k weg. Bekend terrein vrumd genog. Hoe ’t rök en vuuld hoe het lek en klinkt.”
