Op dizze druilerige zundagmiddag heb wij weer veul schik had. Jan wet der met zien grappen en grollen een aangename rippetitie van te maken.
– Wij mussen de kop boven ‘t meiveld oetsteken en graoperig en grammieterig worden, wij wollen MEER, wat wollen wij? NOG MEER!
– Leg je haand op de kop en zing daor naor toe. Mar pas op daj niet te hard perst, want dan kriej aandere verschienselen…. (ok zo’n mooie oetspraak!)
Het is geweldig mooi um te zien dat Jan zölf ok zo’n lol beleeft an zien grappen.
En dan een greep oet de liedties die wij oefend hebt
- Lach mij mar wat oet: dat giet oes aal beter of in dizze ontspannen sfeer.
- Mamme: daor krieg ik ‘n brok van in de keel en daor zal ik niet de ienige in wezen. Het röp zoveul herinnerings op! Met de vioelen der bij kuw de zakdoeken wal oet de buus halen.
- De erpelkrabbers: een verbeeldende prachtige tekst, ij ziet het veur je hoe aj eerder zölf hebt methölpen op ‘t laand. Het inslikken van de van de en is nog wal een ding waor wij op moet blieven oefenen.
- Tot slot deden wij ‘t lied van de Roma’s: mooi um dat met alle solo’s, het ensemble en ‘t koor oet te voeren. En dan op ‘t lest accelereren.
Dat kwam goed van pas want ‘t was tied um op hoes an te goan😉
Ria Nijenbanning
