Het wordt prachtig en zin in meer

Nieuws

Gerrit vruug oes um een körte impressie te schrieven van de rippetitie van afgelopen zundag. Dat wollen wij wal doen.

De rippetitie vuulde veur oes beiden wat “aans” as aans. Dat begunde natuurlijk al bij de wat krappere opstelling van het stoelenplan deur het tenielpodium in de Hesselerhof. Dat vuulde veural wat knusser wat oes betreft.

De rippetitie op zuch was intensief maor ontspannen. Het leek wat meer op ‘n “workshop”, of in goed Dreints een waarkwinkel.

Jan was op zien best. Wij hebt geneuten van een gezellige, ontspannen, lösse en leerzame rippetitie. Ook mooi de bijdrage van Martijje en het oefenen met de solisten. Het verbaosde knien maakte veul indruk! en had een positieve invloed op de hoge tonen. De vrouwluu hebt leerd hoe ze het geluud van ‘n vliegwiel maken moet. Terwiel zo’n ding hielemaol gien geluud maakt.

Soms ontroerd bij de geluden van het orkest. Bij Mamme vruug Jan oes um je in te leven. Mien moeder hef ALS en heur situatie wordt snel slechter. Gien muite um oes te in te leven. Mar arg mooi. Geneuten van de tomeloze inzet, energie en bevleugenheid van Jan. En om niet te vergeten van de fantastische begeleiding van Tjako, die Jan zo goed aanvuult. Het is ‘n echte twie-ienheid.

Het plezier en betrökkenheid straalt ook van de zangers of. Het wij-gevuul is d’r al. Wij hebt duudelijk “zeggnschap, zeggnschap, zeggnschap…. over het eindresultaot.

Ik (Ben) mus nog een vrogge dienst dreien veur de rippetitie an. Was um zes uur alweer op pad. Gelukkig wol een collega een paar uurties van mij overnemen dus kun ik op tied bij de rippetitie wezen. Dat hef e al vaker daon, dus hij kreg van mij twie vrijkaorten. Nao zo’n dienst is ‘t altied lastig um je te focussen en te concentreren op de rippetitie, maar dat koste mij zundag gien enkele muite.

Iedereen bedankt. Het wordt prachtig, en zin in meer. Groeten van Ben en Brenda Uneken.