Voor multifunctioneel medewerker Gienus Woldring is De Vlinderprinses een nostalgische droom. “Laat het nog even 1952 blijven, dat is eindeloos genieten!”
Gienus Woldring heeft bij De Vlinderprinses meerdere petten op, zowel voor als achter de schermen is hij druk in touw. Bij de try-out staat de inwoner van Noord-Sleen het ene moment als regieassistent, samen met Jannie Woppenkamp, regisseur Harm Dijkstra ter zijde. Op het andere moment speelt Gienus de rol van wethouder Lukas Hadders, oftewel Loeks Loco. Bovendien leverde de multifunctionele medewerker met mooie reportages een belangrijke bijdrage in de pr-commissie.
Toost op horecaplein na geslaagde première
Na afloop van de première brengt Gienus dinsdagavond op het horecaplein een toost uit op de goede afloop. “Hier hebben we allemaal zo hard naar toegewerkt. Het is een echte teamprestatie.”
Over de muziektheatervoorstelling op de Zweeler es is hij ronduit lyrisch. ”De nostalgie die De Vlinderprinses met zich meebrengt komt echt binnen. De landbouwgeschiedenis met oude machines, het goudgele koren, hardwerkende mensen op het boerenland, zo gemoedelijk en vredig.”
Gienus vervolgt : “De herinneringen worden nog eens versterkt door prachtige zang en muziek. Zit ik in een droom? En wil ik liever blijven dromen? Laat het allemaal nog wat langer duren. Laat het nog even 1952 blijven, dat is eindeloos genieten.”
Nostalgische droom
Voor Gienus is het ook een nostalgische droom. “Ik vind het zo mooi. Mijn ouders hebben ons – voor zover ik me nog kan herinneren – niet meegenomen in het verhaal over de Prinses. Maar nu ik dit beleef, komen mensen en dingen dichterbij. Een fijn en warm gevoel! Hoe mooi is het om dit alles nog eens te beleven!”
Unieke belevenis
Zijn ouders trouwden in april 1952. “Een jaar later is hun eerste kind geboren. Jonge mensen nog in de kracht van hun leven. Mijn moeder was thuis en zorgde voor de kinderen. Mijn vader was boerenknecht en een grote, sterke kerel. Op oude foto’s zie ik hem met de zeis aan ’t werk en op de trekker met de zelfbinder rogge maaien. Die beelden zijn de laatste tijd veel bij mij opgekomen. Ik ben bijna zeven jaar later geboren, maar toch komen de herinneringen aan een tijd, nu 72 jaar geleden weer naar boven. Dat is een unieke belevenis”, besluit Gienus, die met veel vertrouwen naar de komende voorstellingen kijkt.
Foto : Ton Trompert
