De groep deelnemers tijdens de repetitie in de Hesselerhof

Even zingen

Nieuws

Zondagmiddag 23 juni repetitiedag. Een van de deelnemers schreef een mooi verslag.

Ik wil op oen schoot. Einde repetitie, het is net even stille, dan dat klein stemmegie. Pettie wat schieve op, mooi oranje shirt. De kleinzöne van Jan, de dirigent, hef de weg naor opa evönden. Natuurlijk zit hij direct op de schoot van opa. Jochie straalt, opa straalt.

Maor opa, Jan dus, oenze dirigent, straalde dizze middag al vaker. Met gevuul veur het weer, nao dagen regen en nou zunne, löt hij ons inzingen met : “Brand in Mokum”. En het was maor even of meer dan honderd man/vrouw zungen dit lied veerstemmig en in kanon. Jan glimt van plezier.

En wieder is het repeteren en zwoegen. Daorbij giet het vandage vooral um de uutspraak. Vaake valt dan ook het woord “goed articuleren”. Moet nou die leste paar letters wel of niet ezungen worden. De leste letter “t” hard of zachte. Dat is dizze middag ons vermaak. En sommige zinnen gaot drei, vier keer over, veur het goed is.

Zo veul as mögelijk wordt de nummers deur eneumen. Soms op underdielen, veur  de dirigent op dat moment tevreden is. Dat kenne wij, de dirigent wil het echt precies. En terecht!

Verschillende solisten zingt, op het ende komp het mooie en gevoelige lied van de Erpelkrabbers. Twei solisten in een duet, koor wat met giet zingen. Ik zie dat volk zitten tussen die eerpels. Wat prachtig om dit samen zo te doen.

An het ende wordt verschillend mensen even bedankt. Dirigent, pianist, de dames violisten en natuurlijk de schiever het het hiele stök. Moar degene die ieder bedankt verget wat: zichzölf. Dus hierbij: Gerrit bedankt voor alles wat aj doet!

O ja, het hört er zo bij. Koppie koffie of thee in de pauze. Niet te vergeten, iedere keer staot er weer mensen klaor om ons dat te maken, klaor te zetten, in te schenken. De stille kracht op zulke dagen. Metwarkers van de Hesselerhof, hiel veule dank veur al die zundagen, de koffie, de thee.

En verder? Ik heb geneuten van het zingen, het luusteren, de solo zang en het plezier van dizze middag. In kolonne fietse wij weer trogge noar Slien. Soms dwarrelt er nog even een melodie deur de groep.

Teun, 23 juni 2024