Portret Jan Schepers

Jan Schepers en het boerenland met stoppelknollen

Interview

Jan Schepers (59) uit Oosterhesselen komt superlatieven tekort: “De Vlinderprinses is lust voor oog en oor”

Het ene moment zit Jan Schepers tussen de strobalen of is druk bezig met het zaaien van stoppelknollen op het speelveld van De Vlinderprinses. Op het andere moment zit de allrounder in de bugel-partij van het Vlinderprinsesorkest om zich voor te bereiden op het naderende muziektheaterspektakel.

Bevoorrecht mens

Op het loonbedrijf van de gebroeders Jan en Jacob Schepers gonst het van de activiteiten, maar als De Vlinderprinses ter sprake komt neemt Jan alle tijd en komt hij in zijn beschouwing superlatieven tekort. ”Dat is werkelijk een lust voor het oog en oor. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik daar in meerdere opzichten deel van mag uitmaken”, zegt de inwoner van Oosterhesselen, die inmiddels al 52 jaar als muzikant aan muziekvereniging Excelsior verbonden is, waarvan 35 jaar als bestuurslid. Schepers laat ook geen moment onbenut om zijn enthousiasme over De Vlinderprinses met zijn naaste omgeving te delen. “Ik wil er geen minuut van missen.”

Boerenland uit 1952

De producenten van het muziektheaterspektakel zijn tegelijk blij met de medewerking van loonbedrijf Schepers, die het speelveld op de es van Zweeloo heeft teruggebracht in een boerenland van 1952: aardappelen, roggestoppel en met een mooi ouderwets voedergewas: stoppelknollen. In het voorjaar werd er op het land al gras ingezaaid. Na afloop van de voorstellingen gaat het overgebleven graan van de zaadmijt door de combine en wordt het stro in grote pakken geperst.

Langdurig een daverend applaus

De gedachten van Jan Schepers gaan nog vaak terug naar De Toorn van Thunaer in 2019. Na afloop van deze ruim tweeënhalf uur durende voorstelling klonk er langdurig een daverend applaus. De liedjes, de verhaallijn en de entourage. Dat was euforisch en gaf een gevoel van trots. Ik spreek de verwachting uit dat men met De Vlinderprinses het succes van vijf jaar geleden gaan evenaren. ” 

Motivatie is groot

De motivatie om er iets moois van te maken is volgens Jan Schepers duidelijk voelbaar. “Al vanaf de eerste repetities in De Hesselerhof, de thuishaven van De Vlinderprinses, was het een feest om met orkest en koor dit project te mogen doen. Er heerste direct een goede sfeer, inzet en mentaliteit. Tijdens de afgelopen repetities op het speelveld is gebleken dat alle medewerkers erin geslaagd zijn om een prachtig muzikaal en vocaal resultaat neer te zetten. Het laat koor en orkest stralen. Het is niet alleen loeispannend, maar ook wonderschoon.”

On-autoritaire manier leidinggeven

Het muzikale en vocale geheim van De Vlinderprinses ligt volgens Schepers ook vooral bij het productieteam. “Een van de successen is de on-autoritaire manier waarop ze leidinggeven aan het geheel. Gerrit, Harm en Jan slagen erin om op ongedwongen wijze betrokkenheid te creëren. Met deze snaar proberen ze zangers, muzikanten en acteurs te raken. Geen haantjesgedrag, maar het trio doet er alles aan om een hechte band te smeden.”

Spelen met gevoel, niet alleen met techniek

Sfeer en inzet zijn volgens Jan Schepers ook de kurk waarop muziekvereniging Excelsior drijft: “Luisteren naar elkaar, dat vooral. En spelen met gevoel, niet alleen met techniek.” Een goede teamgeest is echter niet alleen voldoende om een orkest in stand te houden. “We hebben bij ons orkest steeds gezorgd  voor een goede aanvulling van jeugdige muzikanten.”

‘Keihard werken’

Dat is volgens Schepers een zaak van ‘keihard werken’. “Vooral Jan Kruimink heeft daar ruim dertig jaar geleden, ten tijde van de afsplitsing tussen B.O.M. en het Hesseler korps, baanbrekend werk in verricht. Het is belangrijk dat je coryfeeën in het korps weet vast te houden, maar ook voor voldoende aanvulling vanuit de jeugd zorgt. We hebben bij Excelsior gezien hoe belangrijk het is dat de jeugd al heel vroeg betrokken wordt bij het maken van muziek. Daar plukken we nu de vruchten van.”

Jan Schepers op het speelterrein

Foto’s: Bert Haan